«Η κυρία Δήμαρχος» είναι … blogger;

Στην ταινία «Η κυρία Δήμαρχος» η αξέχαστη ηθοποιός Γεωργία Βασιλειάδου, υποδύεται την Ασπασία, ιδιοκτήτρια ταβέρνας, σε κάποια γειτονιά της Αθήνας. Η ταβέρνα όμως της Ασπασίας βρίσκετε δίπλα σε αυτήν του Ανάργυρου. Οι σχέσεις των δυο πρωταγωνιστών είναι … εχθρικές. Η προκήρυξη εκλογών και η απόφαση των δυο άσπονδων εχθρών να διεκδικήσουν το Δημαρχιακό θώκο, πυροδοτεί καταστάσεις, που αν μη τι άλλο, προκαλούν γέλιο σε … άφθονες ποσότητες!

- Μα καλά, μάθημα Ελληνικού κινηματογράφου θα μας κάνεις τώρα;
Θα μου πει κάποιος! Όχι βέβαια αγαπητέ μου συνάδελφε. Κάνε όμως λίγο υπομονή και θα δεις πως συνδέετε η κυρία δήμαρχος με τα … δικά μας!

Η Ασπασία λοιπόν σε μια προσπάθεια να τραβήξει όλο και περισσότερους ψηφοφόρους με το μέρος της, αποφάσισε να τους καλεί στη ταβέρνα της και να τους κερνάει! Αυτή η κίνηση, όπως καταλαβαίνετε, είναι μια κίνηση στρατηγικής που λέγετε και εξαγοράς συνειδήσεως ή δημιουργία υποχρέωσης!
Η ταινία γυρίστηκε το 1960 και η φτώχεια της περιόδου είναι προφανής. Ως εκ τούτου το κέρασμα και ειδικά από ταβερνιάρισσα αποτελεί δέλεαρ!

Τη ταινία αυτή, απ’ ότι φαίνετε, είχε ως πρότυπο κάποιος «φίλος» (;) - «συνάδελφος» (;), ο οποίος μεταξύ άλλων δε λησμονεί να καλέσει όλους τους … ψηφοφόρους (;) στη … «ταβέρνα του», για να τους εξηγήσει το μεγάλο κακό που έχει προκαλέσει η παρουσία μου στη ραδιοερασιτεχνική κοινότητα!!! Τους εξηγεί και κάτι άλλο, το κακό που προκαλεί η ανάγνωση του ιστολογίου μου, πλην του δικού του φυσικά! Μόνο το δικό του θεωρεί … ευαγγέλιο! Μη ξεχνιόμαστε! Το δικό του φυσικά μπορεί να μη διαφέρει και πολύ σε ποιότητα από αυτή των γνωστών μεσημεριάτικων εκπομπών που παρουσιάζουν οι ξανθιές της TV, αλλά γι αυτόν το ασχημόπαπο είναι κύκνος!!! Εκτός αυτού πουλάει και περισσότερο! Σημείο των καιρών συνάδελφε!

Τους εξηγεί με πολλές λεπτομέρειες και με μεγάλη ακρίβεια, πόσους μετρητές έβαλα στο blog, ποιους, καθώς και τι κάνει ο καθένας από αυτούς. Εκείνο όμως που τεχνηέντως δεν τους λέει, είναι το ποιος μου τους πρότεινε!
Αυτό μου δίνει το δικαίωμα να κάνω διάφορες σκέψεις όπως, ότι κάθε φορά που βλέπει την επισκεψιμότητα στο blog χάνει τον ύπνο του χαμένος σε αθροιστικές του τύπου 2+2=? Χμ, μήπως από Σεπτέμβρη πρέπει να πας και πάλι στο … σχολείο;
Φοβάμαι μάλιστα ότι θα προσπαθεί να τους πείσει με κάθε είδους επιχείρημα, ότι εγώ ευθύνομαι και για τη τρύπα της οικονομίας! Μήπως ευθύνομαι και για τρύπα του όζοντος; Αυτός, ξέρει καλύτερα!

Κάτσε τώρα στην οθόνη του υπολογιστή σου και μέτρα τα hit όλων των blog με μεγάλη προσοχή όμως σε παρακαλώ, διότι εάν σου ξεφύγει έστω κι ένα θα δυσαρεστηθεί η ραδιοερασιτεχνική σου παρέα! Μπορείς πλέον να κάτσεις άνετα στο θεωρείο, μετρώντας τα πολύτιμα για τη πορεία σου hit και να εξιστορείς ταυτόχρονα στα «παιδάκια» όμορφα παραμυθάκια για τους κακούς δράκους που εξόντωσες, οι οποίοι, ειρήσθω εν παρόδω, ενοχλούσαν (;) αυτή σου την πορεία! Τη πορεία προς τη κορυφή των αμέτρητων hit που θεωρείς ότι ανήκει αποκλειστικά σε εσένα. Για να το καταφέρεις μάλιστα αυτό δε διστάζεις μπροστά σε τίποτα! Είσαι έτοιμος να πολεμήσεις με κάθε μέσο που διαθέτεις, μειώνοντας και τη προσωπικότητα ενός ανθρώπου που δε πρόλαβες καλά – καλά να γνωρίσεις! Αυτό μάλλον, θα σου έδωσε και extra bonus.
Αυτό είναι για σένα ο ραδιοερασιτεχνισμός;

Όσο για τη πληροφόρηση, δε φταίω εγώ, οι ίδιοι μου τα λένε! Τα φιλαράκια σου, που αντίθετα από εσένα, κάποιοι έχουν καλύτερη κρίση!
Κάτσε και χάζευε στο blog-άκι σου, ποιοι μπαίνουν και ποιοι βγαίνουν, που πάνε αυτοί που βγαίνουν και από πια τρύπα μπήκαν αυτοί που ήρθαν!!! Τύφλα να έχει ο ΘΟΥ ΒΟΥ. Αυτή άλλωστε δεν είναι και η μοναδική σου ασχολία;

Λοιπόν «Ασπασία», η τακτική σου πλέον είναι πασίγνωστη και όσοι έχουν λίγο μυαλό, μπορούν να καταλάβουν πως σκέφτεσαι και πως ενεργείς. Αλλά, με την άδειά σου, θα μου επιτρέψεις να ενημερώσω και τους … ανυποψίαστους.
Το πρώτο πράγμα που προσπαθείς να κάνεις είναι να σου έχει κάποιος υποχρέωση. Αυτό το πετυχαίνεις σχετικά εύκολα, πχ. καλώντας το ανυποψίαστο θύμα στη … «ταβέρνα σου». Με τον τρόπο αυτό, όπως ξέρεις, δημιουργείς κλίμα εξαγοράς συνειδήσεως-υποχρέωσης. Τα υπόλοιπα είναι απλή ρουτίνα γι σένα.

Όχι, όχι, μη φοβάσαι. Δεν πρόκειται να σε δώσω. Τουλάχιστον για την ώρα! Όσα μου έχεις πει για τους άλλους, παρόλο που δεν υπήρξα ποτέ φίλο σου, δε πρόκειται να τα ξεράσω, εκτός … αν δε τηρήσεις το πρωτόκολλο. Λοιπόν δικαίωμά σου είναι να παριστάνεις τη κυρία Δήμαρχο όσο θέλεις. Μπορείς, επίσης, να ασχολείσαι με το απόλυτο τίποτα (!) πάλι όσο θέλεις. Προσωπικά μου είσαι αδιάφορος! Εμένα μόνο μη ενοχλήσεις ξανά γιατί τότε ίσως ξεχάσω πόσο κύριος είμαι και αρχίσω να λαλάω!
Πίστεψε με όμως τότε δε θα υπάρχει κανένας για να σε γλυτώσει, αφού όλους τους έχεις θάψει με πισώπλατα μαχαιρώματα! Ξέρεις τώρα εσύ τι εννοώ! Φαντάζεσαι τι χαρά θα κάνουν όλοι αυτοί μόλις το μάθουν;

Αγαπητέ μου συνάδελφε, στις φτωχές ραδιοερασιτεχνικές ημέρες που διανεύουμε, μερικοί σφετεριστές του χώρου, εκμεταλλεύονται τη καλή διάθεση ορισμένων συναδέλφων μας και προσπαθούν να τη μετατρέψουν σε απέχθεια προς ορισμένους «ενοχλητικούς ραδιοερασιτέχνες», οι οποίοι μάλιστα είχαν το θράσος (!!!) και τόλμησαν να διαφοροποιηθούν από την άποψη της … κυρίας Δημάρχου. Στη προσπάθειά τους όμως αυτή πρώτα στρέφουν τα ανυποψίαστα και με όλη τη καλή διάθεση παιδιά, κατά του ραδιοερασιτεχνισμού και μετά κατά των προσώπων!

Ακόμα έχω να σου πω ότι εγώ ποτέ δε μέτρησα ή ζύγισα την αξία ενός συναδέλφου, σε κανέναν τομέα! Έμαθα να εκτιμώ το καθένα ξεχωριστά γι αυτό που είναι και όχι γι αυτό που θα ήθελα εγώ να είναι!

ΥΓ. 1 Πρέπει να ξέρεις ότι με τη στάση σου αυτή, έχασες πρώτα απ’ όλα έναν φίλο. Εσύ όμως ξέρεις καλύτερα γιατί επέλεξες αυτό το δρόμο, το δρόμο της μοναξιάς και της απομόνωσης. Ίσως να μη θέλεις φίλους. Ίσως να επιδιώκεις μόνο κόλακες και αυλικούς. Άρα εγώ δε σου κάνω. Κάτσε λοιπόν στη «ταβέρνα σου» με τους κόλακες και τους αυλικούς σου και δες με την ησυχία σου ποίος σου ταιριάζει και ποιος όχι, για κόλακας.

ΥΓ. 2 Στο τέλος θα καταντήσεις η γραφική φιγούρα της κοινότητας όπως ο Statler του Muppets show. Όσο για τον Waldorf, την άλλη γραφική φιγούρα του Muppets show, ναι υπάρχει κι αυτός, ίσως ασχοληθώ άλλη φορά μαζί του.



Τυχόν ομοιότητες με πρόσωπα και καταστάσεις, είναι συμπτωματικές και ο αρθρογράφος δεν φέρει καμία ευθύνη.

73 και καλά μυαλά!

Τροποποίηση - αναβάθμιση της Υ.Α.68000/763 09/12/2002

Τη Δευτέρα που μας πέρασε, κατά τις 6 περίπου το απόγευμα, μου τηλεφώνησε ο Γιώργος ο SV1RP, για να μάθει τα νεότερα γύρω από την υγεία μου.
Αφού αστειευτήκαμε για λίγο με το … αιματοβαμμένο IOTA contest, μεταξύ άλλων με ενημέρωσε και για το φλέγον θέμα των ημερών, που αφορά όλα τα μέλη της Ελληνικής ραδιοερασιτεχνικής κοινότητας, που είναι η τροποποίηση – αναβάθμιση της Υπουργικής απόφασης με αριθμό 68000/763.
Σχετικό άρθρο αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της ΕΕΡ. Για μετάβαση, πατήστε εδώ.

Πιο αναλυτικά εντός της εβδομάδος, αν και το βλέπω λίγο απίθανο με το πονοκέφαλο που προκαλείται, λόγω της απεργίας των Ομοσπονδιών Οδικών Εμπορευματικών Μεταφορέων, το προσχέδιο για τη τροποποίηση – αναβάθμιση της ΥΑ68000/763, θα αναρτηθεί στις ιστοσελίδες του ΥΥΜΔ με σκοπό την δημόσια διαβούλευσή της από όλους τους ραδιοερασιτέχνες.

Ως εκ τούτο καλό είναι τα μέλη της ΕΕΡ, αλλά και τα μέλη των άλλων συλλόγων, να κοινοποιούν τις παρατηρήσεις - προτάσεις που θα αποστείλουν προς το ΥΥΜΔ με σκοπό τον συντονισμό των παρατηρήσεων ή και των αιτημάτων μας για τροποποιήσεις και αλλαγές.

Μεταξύ άλλων, ακούγετε και η ενοποίηση των δυο κατηγοριών. Τυχαίο; Δε νομίζω!
Παπαγαλάκια; Θα δείξει!

Πάντως όσοι προετοιμάζεστε για απόκτηση άδειας πρώτης κατηγορίας (SV) στις εξετάσεις του Οκτωβρίου, μη κάνετε το λάθος και τα παρατήσετε.

73 de sv1cdy

Ο ON6DSL «χτυπάει» ξανά!

Ο αγαπητός στη κοινότητα των SOTA (Summits on the Air) και όχι μόνο, ON6DSL Luc, επιστρέφει στην αγαπημένη του χώρα, την Ελλάδα, για διακοπές αλλά και για μια expeditions που θα λάβει χώρα στο νησί της Ρόδου, τις πρώτες μέρες του Αυγούστου.

Πιο αναλυτικά και με βάση το πρόγραμμα που έχει αναρτήσει ο ίδιος ο Luc:
Tuesday - 03/08/2010 - 10.30 UTC - SV/AG-002
Wednesday - 04/08/2010 - 10.30 UTC - SV/AG-052
Thursday - 05/08/2010 - 10.30 UTC - SV/AG-055
Friday - 06/08/2010 - 10.30 UTC - SV/AG-054 - ( If possible ) - 13.00 UTC - SV/AG-053 ( Both short activations)
Saturday - 07/08/2010 - 10.30 UTC - SV/AG-053 ( If not possible on Friday )

QRG:14.285 - SSB - 7.118 – SSB - + QRM

Όταν θα εκπέμπει από κάποια βουνοκορφή θα κάνει κλήσεις με το διακριτικό SV5/ON6DSL/P ενώ όταν θα εκπέμπει από κάποια … παραλία θα κάνει κλήσεις με το διακριτικό SV5/ON6DSL/P on EU-001.



Source: http://www.sotawatch.org/reflector.php?topic=4650

QRZ.COM: http://www.qrz.com/db/ON6DSL

73 de sv1cdy

SZ1SV/8 στο RSGB IOTA Contest 2010

Όπως λέει και ο Γιώργος ο SV1RP, αυτό το Contest βάφτηκε με αίμα!

Η αποστολή, μετά από πολλά προβλήματα, έληξε με τρία ράμματα στο δεξί πόδι μου! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Ότι δε θα μας πήγαινε τίποτα καλά φάνηκε από τη πρώτη στιγμή! Ενώ είχαμε κανονίσει να φύγουμε από το μεσημέρι της Παρασκευής, εγώ βρισκόμουν λίγο πριν τη συμβολή της Π. Ράλλη με τη Γ. Λαμπράκη στη Νίκαια, όταν χτύπησε το κινητό μου τηλέφωνο. Στην άλλη μεριά ήταν ο Σωτήρης, SV1HER, που με ενημέρωνε ο τι ο Γιώργος, SV1RP, ήταν … άρρωστος!!! Ως εκ τούτου δεν υπήρχε λόγος να πάω από τη Παρασκευή στη Σαλαμίνα, όπως είχαμε κανονίσει εγώ και ο Γιώργος. Μετά από μερικά τηλεφωνήματα μεταξύ εμού και του Σωτήρη, καταλήξαμε ότι αύριο, δηλαδή το Σάββατο, θα έπρεπε να πάμε με ότι εξοπλισμό έχουμε για να στήσουμε. Ότι ξεκινήσαμε στραβά είναι πλέον ηλίου φαεινότερο! Που να πήγαινε όμως ο νους μου στα … χειρότερα! Στην αποστολή θα συμμετείχε και ο Θοδωρής ο SV1GRM. Το Σάββατο, περίπου στις έντεκα, έφτασα στο σημείο που θα κατασκηνώναμε. Το σημείο αυτό ήταν 400 με 500 μέτρα μετά τη παραλία Ψιλή άμμος. Ένα υπέροχο μέρος γεμάτα από πεύκα και από … σκουπίδια, τα οποία ήταν και η αιτία του τραυματισμού μου! Σε αυτό το σημείο δε θα παραλείψω να μεταφέρω τα «συγχαρητήρια» στο δήμαρχο του ιστορικού νησιού της Σαλαμίνας, που κατάφερε να μετατρέψει αυτό το μοναδικό σε ομορφιά και κάλλος χώρο, σε ένα απέραντο σκουπιδότοπο! Οι δημοτικές εκλογές όμως πλησιάζουν. Ε ρε γέλιο που έχει να πέσει! Στα δικά μας και πάλι.
Εκεί βρήκα το Σωτήρη να έχει ήδη κατεβάσει τα περισσότερα πράγματα από το αμάξι του και να αλλάζει ένα BALUN από μια Fritzel FD4 που θα χρησιμοποιούσαμε στην αποστολή. Αφού καθαρίσαμε (;) το χώρο που θα κατασκηνώναμε, στήσαμε κεραία, τέντα, τραπέζι, μηχανήματα, μπαταρία, σκηνή, κάναμε και τις δοκιμές μας με ένα TS-2000. Όλα καλά. Με το Θοδωρή, ο ποιος ήταν καθοδόν, μιλούσαμε μέσω R1 και η άφιξή του ήταν πλέον θέμα μερικών λεπτών. Μαζί με το Θοδωρής άρχιζαν να καταφθάνουν και οι πρώτοι θαμώνες της παραλίας. Μια ομάδα αθίγγανων οι οποίοι είχαν διακόψει τη δουλειά τους για χάρη της μεσημβρινής σιέστας.
Ο Θοδωρής είχε φτιάξει, ειδικά για περιπτώσεις σαν κι αυτή, ένα μεταλλικό αλλά ελαφρύ πάγκο με αποσπώμενα πόδια. Εκτός από το πάγκο και το 897D, είχε φέρει αγγουράκια, αχλάδια και ψωμί χωριάτικο, ένα καρβέλι 2 κιλών το οποίο τρωγόταν και την επόμενη μέρα, χωρίς να έχει ξεραθεί! JET σου λέω! Παραλίγο να ξεχάσω το σημαντικότερο. Είχε φέρει και τη γεννήτρια. Ο Γιώργος ο αρπέας είχε σηκωθεί από το κρεβάτι του … πόνου και είχε πάρει το δρόμο προς τη Σαλαμίνα. Θα ήταν περίπου δύο η ώρα όταν έφτασε μαζί με αρκετό εξοπλισμό, άλλη μια κεραία Fritzel FD4, ένα 756PROIII, το … πυρετό του, το βήχα του, με το hi-hi! και … ωχ, τι είναι αυτό που βγήκε από το αμάξι του Γιώργου όταν άνοιξε η πόρτα του συνοδηγού; Ένα πίντσερ! Αυτός είναι ο Παντελής, μου λέει ο Γιώργος και μας … συστήνει! Χμ, ή μασκότ της αποστολής, σκέφτηκα από μέσα μου! Ναι, στη αποστολή θα συμμετείχε και ένα σκυλάκι πίντσερ! Φωτογραφία με το Παντελή να χειρίζει CW, δυστυχώς δεν τράβηξα. Την επόμενη φορά όμως θα το κάνω και τότε να δω εγώ χαρούμενες φατσούλες!
Η δεύτερη αναποδιά ήταν πλέον μπροστά μας! Η γεννήτρια, παρότι ήταν 3,5 KVA δε σήκωνε το Linear ισχύος μόλις … 500Watt!!! Αφού κλείσαμε το Linear ανακαλύψαμε πως δε σήκωνε κανένα μηχάνημα και η τάση εξόδου έπεφτε από τα 237 Volt άλλοτε στα 89 Volt και άλλοτε στα 127 Volt!!! Αυτά είναι, αγαπητέ μου συνάδελφε! Ναι , ναι σου λέω. Κάποιος είχε μουντζώσει αυτή την αποστολή, αμφιβολία πλέον δε χωρούσε! Υπάρχει και συνέχεια, για του λόγου το αληθές!
Λίγη ώρα μετά κι ενώ παλεύαμε με τα στοιχειά της τεχνολογίας, σε απόσταση μικρότερη από 100 μέτρα ένα αυτοκίνητο έπεσε μέσα στο δάσος χωρίς σοβαρή αιτία και ευτυχώς χωρίς θύματα. Το αυτοκίνητο που προσέκρουσε σε δύο πεύκα μάλλον θα πάει προς απόσυρση!
Έπεται και συνέχεια!
Αφού ο Γιώργος έστησε το 756PROIII με ένα από τα τρία Laptop που είχε φέρει μαζί του, διαπίστωσε πως το μηχάνημα δεν «άκουγε» τις εντολές του Laptop! Το ρολόι έδειχνε πέντε, το contest είχε ξεκινήσει από τις τρείς, κι εμείς ακόμα δεν είχαμε βγει στον αέρα!
Οι αναποδιές συνεχίζονταν, χωρίς εκπτώσεις! Οι υποχθόνιες δυνάμεις του σκότους, νεφελίμ, δρακουμέλ και διάφοροι κομπλεξικοί … καλικαντζαρομούρηδες, εξακολουθούσαν να εμποδίζουν την αποστολή μας, έστω κι αν βρίσκονταν λίγες δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από εμάς!!!
Τα χειρότερα όμως, δεν είχαν έρθει!
Κάποια στιγμή το 756PROIII και το Laptop επικοινώνησαν και ο σταθμός SZ1SV/8 ήταν, επιτέλους, στον αέρα. Ας είναι καλά ο Γιώργος.
Αρχίσαμε με CW στα 20 μέτρα και μετά από λίγη ώρα ξεκίνησα κι εγώ με φωνή στα 40 μέτρα. Αφού όλα λειτουργούσαν ΑΨΟΓΑ, με εξαίρεση τη γεννήτρια, της οποίας η τάση ανεβοκατέβαινε διαρκώς, με αποτέλεσμα τα τροφοδοτικά να ανοιγοκλείνουν. Κάποια στιγμή ο Σωτήρης και ο Γιώργος πήγαν για προμήθειες, σουβλάκια, νερά, αναψυκτικά κτλ. Το 756PROIII το κλείσαμε μόλις έφυγαν. Όταν με το καλό επέστρεψαν κι αφού φάγαμε, ήπιαμε και καλαμπουρίσαμε, ο Γιώργος άνοιξε το 756PROIII, αλλά αυτό για μια ακόμη φορά αρνιόταν πεισματικά να δεχτεί εντολές από το Laptop!!! Τα δυο μηχανήματα δεν τα είχε αγγίξει κανένας (!!!) όση ώρα έλειπαν ο Σωτήρης και ο Γιώργος! Μιλάμε τώρα για αληθινό βουντού! Οι υποχθόνιες δυνάμεις του σκότους δρούσαν κανονικά, με την κακή και αρνητική σκέψη των προαναφερθέντων καλικαντζαρομούρηδων να αιωρείται από πάνω μας! Ας είναι. Με τα πολλά ο Γιώργος ξαναέφερε σε λογαριασμό τα δύο μηχανήματα και ξεκινήσαμε πάλι να τρέχουμε το contest. Η ώρα είχε πάει τουλάχιστον έντεκα το βράδυ και στο ενεργητικό μας είχαμε πολύ λίγα, μα πολύ λίγα QSO!
Κερασάκι στη τούρτα αποτέλεσε το θέμα των καυσίμων που … τελείωναν! Μάλλον η κακή λειτουργία της γεννήτριας τα έκαψε πιο γρήγορα απ’ ότι έπρεπε! Ξεκινήσαμε εγώ με το Σωτήρη προς αναζήτηση ανοιχτού πρατηρίου υγρών καυσίμων, μεσάνυχτα στη Σαλαμίνα! Μετά από περιπλάνηση βρήκαμε το ένα και μοναδικό πρατήριο ανοιχτό κι έτσι θα συνεχίζαμε το έργο μας.
Κάποια στιγμή άρχισαν σιγά-σιγά να αποχωρούν ο Σωτήρης και ο Θοδωρής για νυχτερινή κατάκλιση και έμεινα μαζί με το Γιώργο μέχρι τις επτά και μισή περίπου το πρωί όπου και πήγα για ξεκούραση μέχρι και τις έντεκα.
Εκτός από τα προηγούμενα, είχε πρόβλημα και το Laptop του Σωτήρη που έσβηνε μόνο του χωρίς καν να το αγγίξει κάποιος! Το χειρότερο όλων όμως ήταν η στιγμή που πέρναγα τα στοιχεία μιας επαφής και δε μπορούσα να δώσω αύξων αριθμό, γιατί το Laptop … μόλις είχε σβήσει!!!
Κατά τις πέντε το πρωί όμως, συμβαίνει άλλο ένα ευτράπελο που παραλίγο να ανοίξει το κεφάλι του αρπέα! Ξαφνικά σηκώθηκε δυνατός αέρας, ένα πράγμα όπως στη ταινία οι μάγισσες του Ίστγουικ, με αποτέλεσμα να παρασύρει την ομπρέλα προς τη μεριά που κοιμόταν ο ανυποψίαστος Θοδωρής, χωρίς ευτυχώς να τον αγγίξει. Ένα μεταλλικό κοντάρι όμως που είχε ξεμπλοκάρει από τη τέντα, λόγω του δυνατού αέρα, κάτω από την οποία βρισκόμασταν εγώ και ο αρπέας, έφυγε με μεγάλη ορμή και πέρασε δίπλα από το Γιώργο! Ξυστά, ευτυχώς! Αν συνέβαινε αυτό που φαντάζεστε και που εκτυλίχτηκε μόλις λίγα εκατοστά δίπλα από εμένα, τότε το κεφάλι του Γιώργου θα πέρναγε από σοβαρή δοκιμασία crash test με άγνωστες ή γνωστές συνέπιες και η αποστολή θα είχε δραματική έκβαση! Που να ήξερα όμως τι έκπληξη περίμενε εμένα για το τέλος! Αφού λοιπόν σηκώθηκα, κατά τις έντεκα και μετά από μερικά πειράγματα και τη βαθμολόγηση των αιθέριων υπάρξεων που διέσχιζαν το μικρό πευκόφυτο δάσος, προς τη παραλία, έκανα μερικά QSO.
Κατά τις δύο περίπου το μεσημέρι, λίγο πριν το τέλος του contest, απομακρύνθηκα λίγο από την αποστολή ακλουθώντας το κάλεσμα της φύσης μέσα στο ίδιο της το σπίτι, ανάμεσα στα σκοίνα και στα μπαζοσκούπιδα!!! Καθώς γύρισα το σώμα μου να φύγω, σκόνταψα στα παρατημένα μπάζα πρώτα με το αριστερό πόδι και στην απέλπιδα προσπάθεια να μη πέσω με το δεξί και τελικά έπεσα με το δεξί που έχει δεχθεί και τη μεγαλύτερη πίεση. Το χειρότερο ήταν ότι έπεσα με το γόνατο σε κάτι σπασμένα κεραμίδια που είχαν πετάξει όχι μόνο σε εκείνο το σημείο αλλά σε όλη τη περιοχή κάποιοι αναίσθητοι, βρωμιάρηδες, τουρκόγυφτοι, εγκληματίες της φύσης, συνάνθρωποί μας! Το άλλο δυσάρεστο δε είναι, ότι αυτοί είναι γραμμένοι και στους εκλογικούς καταλόγους και … ψηφίζουν κιόλας! Όσο για το δήμαρχο, να τη χαίρετε τη Σαλαμίνα έτσι όπως τη κατάντησε, γεμάτη σκουπίδια, βρωμιά και άκρως επικίνδυνη για την υγεία των κατοίκων και των εκδρομέων. Το σχίσιμο ήταν βαθύ και αναγκαστικά ο Γιώργος με μετέφερε στο κέντρο υγείας του νησιού, για να μου παραστούν οι πρώτες βοήθειες. Το κέντρο υγείας, περιττό είναι να σας πω ότι, υπο-λειτουργούσε με περιορισμένο αριθμό γιατρών και νοσηλευτών, ενώ δοκιμαζόταν η αντοχή της μιας γιατρού, κυρίως από έκτακτα περιστατικά, όπως το δικό μου.
Το αποτέλεσμα ήταν τρία ράμματα και ευτυχώς να λέω που δε μου έκοψε τένοντα! Τότε θα ήταν πολύ χειρότερη η κατάσταση. Με τα χίλια ζόρια, που λέμε, επέστρεψα με το μηχανάκι (!!! σιγά μη το άφηνα στη Σαλαμίνα να μου το … ψειρίσουν τα αλάνια) στο σπίτι μου κατά τις έξι παρά τέταρτο, ταλαιπωρημένος, εξουθενωμένος και … ραμμένος (με το hi-hi).

Καλά ε, σε αυτό το contest έσκισα, με όλη τη σημασία της λέξης!!!



Αν με ρωτήσεις πως πέρασα, θα σου πω πως πέρασα ωραία, παρά το ατύχημά μου. Η παρέα ήταν πολύ καλή. Ο Γιώργος είναι δάσκαλος στους διαγωνισμούς. Τελεία και παύλα. Ο Σωτήρης, πάντα πρόθυμος, είναι ο άνθρωπος που θα γίνει χαλί να τον πατήσεις. Πιστός εργάτης της ραδιοερασιτεχνικής κοινότητας. Ο Θοδωρής, λάτρης του CW, καλός χειριστής, με πολλά σχέδια για το μέλλον!

Ευχαριστώ το Γιώργο για τη πρόσκληση και για την ευκαιρία που μου έδωσε να συμμετάσχω κι εγώ στην ομάδα SZ1SV/8 στο φετινό RSGB IOTA Contest.

Πολλά 73 σε όλους και καλές διακοπές.

ΥΓ.1 προσοχή στις παραλίες αλλά και στα δασάκια που κατοικοεδρεύουν … μπάζα!
ΥΓ.2 μακριά από κομπλεξικούς … καλικαντζαρομούρηδες!

SZ1SV/8 - Mε την ομάδα της EEP στο IOTA Contest 2010

Πριν από μερικές εβδομάδες στα εντευκτήρια της ΕΕΡ μου είχε κάνει μια πρόταση ο Γιώργος ο αρπέας (καλά ντε, ο SV1RP εννοούσα) εάν ήθελα να συμμετάσχω κι εγώ στην ομάδα που θα στείλει η ΕΕΡ στο IOTA Contest στις 24 και 25 Ιουλίου, σε κάποιο κοντινό νησάκι πέριξ της Αττικής. Πρώτη και … τελευταία πρόταση που έπεσε στο τραπέζι, ήταν η Σαλαμίνα. Καθόλου άσχημα, σκέφτηκα! IOTA EU-075

Εκεί που συζητούσαμε τα διαδικαστικά, να σου και κάτι κολύμπια στη παραλία, κάτι πιτσόνια (πίτσες) με μπυρόνια (μπύρες) κάτι σούξου (σούξου) κάτι μούξου (μούξου) χμ, ε … δεν ήθελα και πολύ για να λυγίσω!

Ο Γιώργος ήδη έχει βρει το μέρος που θα στήσουμε το shack και αυτό θα είναι πλησίον κάποιας παραλίας. Και να σου κάτι κάθετες για τα 80 μέτρα λέει και κάτι δίπολα, ωχ, ωχ, ωχ! Κάτι μου λέει πως θα περάσουμε ωραία.

Περισσότερες λεπτομέρειες και στην ιστοσελίδα της ΕΕΡ (κλικ εδώ)

Τη παρέα – ομάδα, θα αποτελούν οι παρακάτω:
SV1RP, γενικός συντονιστής της ομάδας και χειριστής.
SV1HER, χειριστής
SV1CDY, χειριστής
σίγουρα θα παρευρεθούν κι άλλοι συνάδελφοι τα call sign των οποίων όμως δεν γνωρίζω αυτή τη στιγμή.

Θα υπενθυμίσω σε όλους όσους συμμετάσχουν ότι οι διαγωνισμοί πρώτα απ’ όλα είναι γιορτή. Η κατάκτηση ενός τίτλου και η επιβράβευση έρχεται σε δεύτερη μοίρα! Φροντίζουμε να περνάμε καλά όχι μονό εμείς αλλά και όλοι οι υπόλοιποι. Στο μέτρο των δυνατοτήτων μας πάντα!

Παράκληση: όταν βγαίνουμε στον αέρα, είμαστε ευγενικοί και υπομονετικοί.
Πριν καλέσουμε κάποιο σταθμό θα πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε το διακριτικό του και όχι να ρωτάμε το όνομα του σταθμού κατά τη διάρκεια του QSO!!!

Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους, καλές και μακρινές επαφές.

73 cu on IOTA contest.

RSGB IOTA (Islands on the Air) Contest 2010

RSGB IOTA Contest: 1200Z, Jul 24 to 1200Z, Jul 25

Στην ιστοσελίδα του WA7BMN, με το ημερολόγιο των διαγωνισμών, αναρτήθηκε μεταξύ πολλών αναρτήσεων και ο διαγωνισμός που διοργανώνει η RSGB, IOTA (Islands on the Air) Contest για το 2010. Περισσότερα στην επίσημη ιστοσελίδα της RSGB, πατώντας το παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.rsgbcc.org/hf/rules/2010/riota.shtml

Και στην ιστοσελίδα της ΕΕΡ


Λοιπόν κορμάρες μου (!!!), το ερχόμενο Σαββατοκύριακο 24 και 25 Ιουλίου, ξεχυθείτε στο κοντινότερο νησί, οργανωθείτε, ξέρετε τώρα, αντηλιακό, μαγιό, πετσέτα, ρακέτες και αν έχετε λίγο χώρο περίσσευμα, να πάρετε μαζί σας κι κάνα HF καμιά κεραιούλα, ε! μπας και ανταλλάξουμε κάνα report.

Άλλωστε τι άλλο να εννοεί ο καλλιτέχνης όταν λέει,

... έλα να πάμε στο νησί
η μάνα σου, εγώ κι εσύ ...
(και συμπληρώνω, με την άδειά του)
... να κάνουμε DX πολλά
να τρελαθούνε τα «παιδιά»! 73 cu on IOTA contest.

Κατασκευή χειριστηρίου CW από άχρηστα υλικά!

Δίχως τη παραμικρή αμφιβολία, η φαντασία μερικών ανθρώπων δεν έχει όρια!

Καθώς έψαχνα στο διαδίκτυο για να βρω κάποιο CW κλειδί τύπου «πεταλούδα» που να είναι πάση θυσία, μικρή, ελαφριά και μαλακιά, έπεσα σε κάποιες ιδιοκατασκευές τόσο σε «πεταλούδες» όσο και σε «κάθετα» χειριστήρια τύπου straight. Μόλις όμως είδα κατασκευή χειριστηρίου πάνω σε δισκάκι CD, δε σας κρύβω πως μου άνοιξε η όρεξη! Η συγκεκριμένη κατασκευή φιγουράριζε στη παρακάτω ιστοσελίδα: http://www.eham.net/articles/7114 με τίτλο, AG4RQ's Homebrew Single-Lever CW Paddle. Με μια ματιά βλέπουμε ότι πάνω σε ένα δισκάκι CD, το οποίο εκτελεί και χρέη βάσης, στηρίζουμε ένα λαμάκι που το βρίσκουμε από κουτί Η/Υ. Το λαμάκι στηρίζετε πάνω σε μια βίδα, μονωμένη από το δισκάκι με μονωτική ταινία, λίγο καλώδιο κι ένα καρφάκι τύπου mini jack, συμπληρώνουν τη λίστα με όλα τα υλικά που θα χρειαστεί κάποιος για να φτιάξει ένα … κανονικό (straight) κλειδί για CW. Ανακυκλώνοντας ένα παλιό ή άχρηστο ή «καμένο» δίσκο CD, ένα λαμάκι που μπορούμε να το βρούμε ακόμα και από τη πίσω πλευρά του κουτιού ενός Η/Υ και δυο βίδες, έχουμε ένα πρώτης τάξεως CW κλειδί για το shack ή και για τις εξορμήσεις μας στην ύπαιθρο! Μόλις συγκεντρώσουμε τα υλικά, σε 15 λεπτά της ώρας θα είναι έτοιμο προς ... χρήση. Τόσο απλά, τόσο γρήγορα!

ΤΡΟΦΟΔΟΤΙΚΟ 13,8V 40A DIY

DIY (DO IT YOURSELF) Φτιάξτο μόνο σου.

Την εποχή του ΔΝΤ μήπως θα έπρεπε οι ραδιοερασιτέχνες να στραφούν προς τα πίσω; Όχι βρε παιδιά, δεν εννοώ στην εποχή του γαληνίτη (!) αλλά στην εποχή που μεσουρανούσαν οι … ιδιοκατασκευές.

Έχω την αίσθηση, πως δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένα shack στο κόσμο που να μην έχει τουλάχιστον ένα διακοπτικό (switching) τροφοδοτικό!
Τα κλασικά τροφοδοτικά τείνουν πλέον να εκλείψουν. Για την ακρίβεια θα έλεγα πως είναι είδος προς εξαφάνιση! Να, κάτι σα τη φώκια μονάχους-μονάχους ένα πράμα!
Ποιος όμως είναι ο λόγος που συντέλεσε σε αυτή πορεία; Μήπως όμως δεν είναι ένας, αλλά περισσότεροι; Οι απαντήσεις αγαπητέ μου, είναι πολύ απλές.
Πρώτον, οι εταιρίες βρήκαν, για άλλη μια φορά, τρόπο για να αυξήσουν τα κέρδη τους! Η κατασκευή ενός switching κοστίζει λιγότερα χρήματα.
Δεύτερον, οι ραδιοερασιτέχνες αιτία για να … τεμπελιάσουν (!) με το πρόσχημα πως το switching κοστίζει λιγότερο από το κλασικό τροφοδοτικό.
Τρίτον, εμμμ … δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή το τρίτο λόγο!
Στον αντίποδα, η αγορά ενός switching τροφοδοτικού, απομακρύνει τον ραδιοερασιτέχνη από τη χαρά της δημιουργίας και το κυριότερο, που το άφησα για το τέλος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εγκαταστήσει εν αγνοία του, μια γεννήτρια παρασιτικών συχνοτήτων, παράξενων θορύβων και κακής ποιότητας ρεύματος! Όλα αυτά συντελούν σε μείωση των επιδόσεων κυρίως του δέκτη, αλλά και του πομπού!
Μήπως τώρα, με την ευκαιρία της κυβέρνησης ΔΝΤ, ήρθε η ώρα για ποιοτικότερες αναβαθμίσεις;

Let’s do it!

Όπως θα παρατηρήσετε στο παρακάτω σχηματικό, η διάταξη είναι η κλασική με το Μ/Σ να κατεβάζει την τάση του δικτύου στα 15 Volt AC. Το ρεύμα του είναι 40 Ampere. Ακολουθεί η ανορθωτικά διάταξη την οποία βιδώνουμε στο σασί για να ψύχετε. Ακολουθεί το φίλτρο που υλοποιείτε από συστοιχία πυκνωτών σε παράλληλη διάταξη, για χαμηλότερο κυματισμό (ripple). Το σταθεροποιητή τάσης αναλαμβάνει το γνωστό και μη εξαιρετέο μΑ723 με δυνατότητα προστασίας υπέρτασης, κατανάλωσης υπερβολικού ρεύματος κ.ά. Η πορεία μέσα από το MJ3001 της MOTOROLA είναι απαραίτητη το οποίο οδηγεί τα τέσσερα transistor ισχύος, τα οποία είναι τα 2N3772 Τέλος, τα όργανα μέτρησης τάσης και ρεύματος και μετά η τάση καταλήγει σους ακροδέκτες (μπόρνες) μεγάλης διατομής. Από το σχηματικό θα παρατηρήσατε πως το μΑ723 το τροφοδοτείτε από ξεχωριστή ανορθωτική διάταξη, στο ποδαράκι 12, διότι με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνετε ακόμα χαμηλότερος κυματισμός.

Η κατασκευή είναι πολύ απλή και μπορεί να την υλοποιήσει οποιοσδήποτε έχει μέτρια εμπειρία σε κατασκευές. Η καρδιά της κατασκευής, ο σταθεροποιητής τάσης μΑ723, καλό είναι να τοποθετηθεί σε βάση η οποία θα κάτσει άνετα, μαζί με τα λίγα εξαρτήματα, σε μια διάτρητη πλακέτα γενικών κατασκευών και μικρών διαστάσεων. Το MJ3001 θα πρέπει να τοποθετηθεί σε μια μικρών διαστάσεων ψήκτρα, αλλά μονωμένο από αυτήν. Μονωμένα θα πρέπει να είναι και τα τέσσερα transistor 2N3772, τα οποία όμως θα τα τοποθετήσετε σε μεγάλες ψήκτρες, όπως αυτές στη φωτογραφία. Οι ψήκτρες τοποθετούνται πάντοτε με τα πτερύγια σε κάθετη κατεύθυνση! Η μεταβλητή αντίσταση των 10 ΚΩ είναι γραμμική και ρυθμίζει τη τάση εξόδου του τροφοδοτικού. Αν θέλουμε τη τοποθετούμε στη πρόσοψη του κουτιού, αν και δε χρειάζεται, αφού θέλουμε συγκεκριμένη τάση εξόδου.

Το τροφοδοτικό αυτό το έχω ακριβώς είκοσι χρόνια και έχω τραβήξει μέχρι και 29 Ampere χωρίς σημαντική πτώση τάσης. Σε δοκιμή με συνεχόμενο φορτίο 10 Ampere ο κυματισμός (ripple) είναι μικρότερος από 50mV!

Όλη η κατασκευή φιλοξενείτε μέσα σε ένα μεταλλικό κουτί με διαστάσεις, Π:32cm, Υ:16cm και Β:25cm.

Τα ψυγεία πάνω στα οποία εδράζουν τα τέσσερα τρανζίστορ ισχύος, τοποθετούνται έξω από το κουτί, όπως στη φωτογραφία.
Το μοναδικό στοιχείο που δε μπορώ να σας δώσω, είναι ο προϋπολογισμός του συγκεκριμένου project, αφού οι τιμές των εξαρτημάτων έχουν αλλάξει μετά από τόσα χρόνια! Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να μου είχε κοστίσει περίπου 30.000 Δρχ. (αχ δραχμούλα μου!), ουκ ολίγα όμως για την εποχή! Αν φοβάστε όμως μήπως βγείτε εκτός προϋπολογισμού, καλό θα ήταν να κάνετε πρώτα μια έρευνα αγοράς, τουλάχιστον για τα υλικά που σίγουρα έχουν κάποια σοβαρή αξία, όπως ο μετασχηματιστής, οι πυκνωτές στο φίλτρο, τα όργανα, το κουτί ακόμα και για τα ψυγεία!

Όσοι ασχολείστε με κατασκευές, να θυμάστε πάντα πως, σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι!
Καλό ταξίδι σε όλους τους συνοδοιπόρους και να έχετε κλειστά τα αυτιά σας στις … σειρήνες!



Όπως πάντα μια ιδιοκατασκευή είναι ένα βήμα προς την αυτοδιδασκαλία και την απόκτηση πολύτιμων εμπειριών. Προσφέρει δε, την ικανοποίηση της δημιουργίας και της δημιουργικότητας.

Πολλά 73 και καλές κατασκευές.

Αυτοκινούμενο shack made in USA

Υπερβολή ή αναγκαιότητα;

Πριν από αρκετό καιρό, έψαχνα να βρω ένα βίντεο για να το αναρτήσω στο blog, αλλά εις μάτην! Μέχρι και στη κατάψυξη κοίταξα αλλά για άλλη μια φορά, στάθηκα άτυχος! Σήμερα όμως το μεσημέρι, καθώς έψαχνα να βρω ένα σχέδιο, έπεσα πάνω σε αυτό το βίντεο. Δηλαδή, κατά λάθος! Ξέρω, ξέρω. Ο νόμος του Murphy.
Στο περιβόητο λοιπόν βίντεο οι πρωταγωνιστές του, N2JMH Jim και N2WVK Todd, κάνουν μια σύντομη παρουσίαση του βαν που έχουν φτιάξει και που στην ουσία αποτελεί και το κύριο shack που έχουν με εξοπλισμό από τους 50 MHz ως 10GHz όχι μόνο σε κεραίες αλλά και σε πομποδέκτες! Το βαν μπορεί να στεγάσει δυο χειριστές ενώ διαθέτει 3 περιστρεφόμενους ιστούς! Η παρέα από τη Νέα Υόρκη, Jim και Todd, χρησιμοποιούν το αυτοκινούμενο shack για να συμμετέχουν σε … contest.



Χμ! τα βλέπεις Δημητράκη; Μήπως θα έπρεπε σιγά, σιγά να οργανωθούμε κι εμείς με κάτι … ανάλογο; Άσε, ξέρω! ΔΝΤ. Ναι. Για την ώρα όμως … για τα μάτια μας μόνο!
Someday I will … any way!



73 cu on my summer dreams!

Ένα απόγευμα με τον Γιώργο Βερναρδάκη, τον SV1AB

Σπάω το κεφάλι μου αλλά δε μπορώ να θυμηθώ αν ήταν το καλοκαίρι του 1990 ή του 1991 όταν με πήρε τηλέφωνο ο φίλος ο Γιάννης ο SV1BJP, για να πάμε παρέα να πάρουμε κάτι κεραίες TONNA από το σπίτι ενός ραδιοερασιτέχνη. Χωρίς δεύτερη σκέψη είπα το ναι και μετά από είκοσι λεπτά ο Γιάννης ήταν κάτω από το σπίτι μου. Είναι αυτονόητο πως την εποχή εκείνη εγώ δεν είχα άδεια ραδιοερασιτέχνη και απλώς κοιτούσα και άκουγα, πάντα προσεκτικά.

Μετά από μερικά λεπτά βρεθήκαμε να ψάχνουμε ένα σπίτι κάπου στη Νέα Κηφισιά και αφού επιδοθήκαμε αμφότεροι στο αγαπημένο μας hobby, στο μπανιστήρι ταράτσας, εντοπίσαμε κάποιο με … μπόλικες και ασυνήθιστες κεραίες, στα δικά μου μάτια. Καταλάβαμε αμέσως ότι ήμασταν στο σωστό σημείο, χωρίς καμία αμφιβολία! Ε! για να μη τα πολυλογώ, εκείνη τη μέρα γνώρισα τον SV1AB ή κατά κόσμο, Γιώργο Βερναρδάκη. Αυτό που αντίκρισα, καθώς άνοιξε η πόρτα, η πρώτη εικόνα δηλαδή, ήταν έναν ηλικιωμένο κύριο, σχετικά αδύνατο, ελαφρώς σκυφτό, με άκρως καλοκαιρινή περιβολή, όπως ακριβώς το απαιτούσε η ζεστή καλοκαιρινή μέρα! Φανέλα λευκή με ράντες και παντελόνι μέχρι το γόνατο, βερμούδα, χρώματος μπεζ.

Τα πρώτα στοιχεία που μου έκαναν εντύπωση ήταν η ευγένειά του και η φιλοξενία του. Γενικότερα θα έλεγα πως έκπεμπε θετική αύρα. Μας περιποιήθηκε σαν να ήμασταν φίλοι από παλιά. Κάποια στιγμή με ρώτησε αν είμαι κι εγώ ραδιοερασιτέχνης και αφού του εξήγησα, το πρώτο πράγμα που μου είπε ήταν να προσπαθήσω και να το θέσω ως στόχο αφού μου αρέσει τόσο πολύ!

Στην αρχή μας πήγε στη ταράτσα όπου είχε σε ένα διαμορφωμένο χώρο το ένα από τα δυο shack, το άλλο ήταν στη χώρο της βιβλιοθήκης του σπιτιού, δίπλα στο σαλόνι. Τι να πρωτοθυμηθώ από αυτά που έβλεπα από τόσο κοντά! Το Linear για τη μπάντα των 2 μέτρων με τη λυχνία 4CX250B; Τα διάφορα transverter; Τους τοίχους με τη μοναδικές ταπετσαρίες από QSL κάρτες των 6 μέτρων; Ή εκείνη με κάρτες των 2 μέτρων; Κατασκευές παντού! Όπου κι αν κοιτούσες. Ένα υπέροχο και μοναδικό θέαμα που έμοιαζε λες και κάποιος είχε κουνήσει το μαγικό του ραβδάκι και είχε φτιάξει σχεδόν όλες τις κατασκευές του HANDBOOK και τις είχε αφήσει σε αυτό το καμαράκι! Όταν μιλούσε για όλα αυτά, νόμιζες ότι μιλούσε για κάτι ξεχωριστό και μοναδικό κάθε φορά και ότι αυτό είχε … ψυχή!

Όσο για το κεραιομάνι πάνω στη ταράτσα, ε, ουδείς λόγος! Από G5RV μέχρι και μια τετράδα από Yagi για τα 23 εκατοστά. Yagi για τα 6 μέτρα, για τα 2 μέτρα και τα 70 εκατοστά.

Δε πρόκειται να ξεχάσω το ύφος που είχε όταν μου περιέγραψε, πως και με ποιόν, έκανε το πρώτο QSO στα βραχέα ...
- Τον άκουγα τα βράδια που έβγαινε στον αέρα και όταν του έκανα κλήση με ρώτησε ποιος είμαι; Εκείνος είχε callsign SV1AA, ε κι εγώ είμαι ο SV1AB του απάντησα με κλειδί φτιαγμένο από καρφί! Ήταν ο στρατηγός Ζαρίφης, έλεγε και το ρυτιδιασμένο από τα χρόνια σώμα του, εσείετο και νόμιζες ότι μιλούσε για το ιερότερο πρόσωπο της ζωής του!

Είχα καταλάβει πως η προσωποποίηση και η ιστορία του Ελληνικού ραδιοερασιτεχνισμού ήταν μπροστά μου!

Μετά από αρκετή ώρα ραδιοερασιτεχνικής συζήτησης, μας κατέβασε και στο δεύτερο shack που είχε στο χώρο της βιβλιοθήκης. Εκεί είχε και ένα YAESU FT-ONE για τα βραχέα, Η/Υ με λογισμικό για τη παρακολούθηση των δορυφόρων. Περισσότερα από αυτό το shack, δυστυχώς, δε θυμάμαι!

Ότι και να τον ρωτούσα μου εξηγούσε αμέσως και μάλιστα μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που τα εξηγούσε αλλά και η ευχαρίστηση που ένοιωθε, λες και ήταν η πρώτη του φορά! Ναι, έκανε σα μικρό παιδί! Ο ενθουσιασμός του κάθε φορά που μίλαγε για κατασκευές αλλά και για DX, ήταν έκδηλος σε μεγάλο βαθμό, γεγονός που μ’ έκανε να τον συμπαθήσω πάρα πολύ.
Περισσότερο συζητούσε μαζί μου και μου έδειχνε όλο και πιο πολλά από τα αγαπημένα πράγματά του.

Αν μου ζητούσε κάποιος να περιγράψω το Γιώργο, δε θα έλεγα πως ήταν ο τύπος του ξερόλα ούτε του ψηλομύτη, κάτι που μάλλον δεν πολυάρεσε στους ορισμένους «διψήφιους» της εποχής του!
Ο Γιώργος ήταν άνθρωπος που ήθελε να μοιράζεται αυτά που είχε, τις όποιες γνώσεις του, ακόμα κι με έναν ο οποίος δεν είχε και πολύ μεγάλη γνώση του αντικειμένου.

Αυτός ήταν ο Γιώργος Βερναρδάκης ο SV1AB, απλός, ευχάριστος, ευγενικός, γνώστης, πρωτοπόρος, πολύ φιλικός, ένα μικρό παιδί που όποτε τον πετύχαινα, κυρίως στα 15 μέτρα, καθόμουν και τον άκουγα να συνομιλεί, σε άπταιστα γαλλικά, με τον φίλο του F9FT και όχι μόνο.

Μόλις μάλιστα του είπα ότι ήμουν κάτοικος δήμου Περιστερίου, δεν έκρυψε τη χαρά του και μου μίλησε για το βενζινάδικο που είχε κάποτε στη Λεωφόρο Κηφισού, το οποίο και γνώριζα! Για να μαθαίνουν οι νεότεροι, ήταν στη συμβολή των οδών, Κηφισού και Εθνάρχου Μακαρίου στο Περιστέρι, εκεί που σήμερα είναι το κατάστημα, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ.

Το λάθος μου ήταν, ότι ενώ ο ίδιος μου είχε προτείνει, όποτε θέλω να πάω να τον βρω, εγώ δε το έκανα ποτέ! Αν το είχα κάνει τότε, τώρα θα είχα περισσότερο και πολυτιμότερο υλικό στα χέρια μου από το θρύλο του Ελληνικού ραδιοερασιτεχνισμού, SV1AB.

Όπως γνωρίζετε, ο Γιώργος τα τελευταία χρόνια της ζωής έπασχε από τη νόσο, Alzheimer. Τόση γνώση και εμπειρία δυστυχώς δεν πέρασε ή δεν έμεινε κάπου, λχ σε γραπτά κείμενα, όχι μόνο για την ιστορία αλλά και για τους μεταγενέστερους! Κρίμα!

Εύχομαι να ξανα-συνταθούμε κάποτε.
Ίσως στο παράδεισο των … ραδιοερασιτεχνών!

Αναμνήσεις από ένα contest. Το AEGEAN VHF CONTEST 2010

Για μένα, δυστυχώς, το AEGEAN VHF CONTEST τελείωσε μόλις πριν από λίγο! Λόγο ανειλημμένης υποχρέωσης τη Κυριακή δε θα μπορώ να βρίσκομαι στη πρώτη γραμμή των DX! Δε πειράζει όμως, του χρόνου θα είμαι πιο ενεργός!
Αυτή τη στιγμή νιώθω πολύ κουρασμένος, μέχρι και χρώμα απόκτησα, με το hi, hi και δεν θα γράψω περισσότερα. Θα σας ανταμείψω όμως με αρκετό φωτογραφικό υλικό.

Στη παρέα μας βρέθηκε και ο Σωτήρης ο SV1HER.

Χάρηκα πολύ και για την επαφή με το team από τη Κόρινθο, με το ειδικό διακριτικό SY3KOR που το αποτελούσαν πολύ καλοί φίλοι μου.


Και ένα βιντεάκι στο κανάλι μου στο YouTube για την ιστορία. http://www.youtube.com/watch?v=8rOF2Ektndk

Ο σταθμός των 6 μέτρων.

Οι κεραίες για VHF και UHF

Οι SW1KWZ και SV1GRN κατά τη διάρκεια των εργασιών, ενώ στο βάθος διακρίνετε ΤΟ αγόρι να ξεμπλέκει γραμμές μεταφοράς! με το hi, hi!

Η κεραία των 6 μέτρων.

Όλοι οι συνάδελφοι έδωσαν το καλύτερο εαυτό τους.

SW1JGW SW1KWZ SW1EIX

Ο Σωτήρης, SV1HER ήρθε κι έστησε ένα σταθμό /p για τα 20 μέτρα (!).

Το YAESU FT-847 σε πρώτο πλάνο!

Ο Σωτήρης σε μια πόζα.

O Πάνος SV1GRN εν ώρα ... υπηρεσίας!

Ο καιρός παραλίγο να μας τα χαλάσει.

Ουφ! Φτηνά τη γλιτώσαμε τη καται-γίδα! Στη θέση που είναι τα μαύρα σύννεφα κανονικά θα έπρεπε να φαινόταν η Πεντέλη!

Το shak των 2 μέτρων και των 70 εκατοστών.

73 cu